Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Tychach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Jolanta Brzęk

Protokolant: st. sekr. sądowy Aleksandra Nyga

po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2016 r. w Tychach

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) S.A. w W.

przeciwko: R. T.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego R. T. na rzecz powoda (...) S.A. w W. kwotę 2 895 zł (dwa tysiące osiemset dziewięćdziesiąt pięć złotych) z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 28 maja 2013 r. do dnia zapłaty;

2)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 68,76 zł (sześćdziesiąt osiem złotych siedemdziesiąt sześć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Jolanta Brzęk

Sygn. akt VI GC 875/15/3

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 14 lipca 2015 roku powódka (...) Spółka Akcyjna w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego R. T. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...).P.H.U. w B., kwoty 2 895,00 zł (dwa tysiące osiemset dziewięćdziesiąt pięć złotych) oraz ustawowych odsetek liczonych od dnia 28 maja 2013 r. Powódka nadto wniosła o zasądzenie kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, iż pozwany zawarł z powódką umowę ubezpieczenia AC na okres od dnia 15 maja 2013 roku do dnia 14 maja 2014 roku o numerze (...) za szkody powstałe w związku z ruchem, pojazdu marki M. (...).440 D20 EURO (...) 440 Nr VIN: (...) nr rej. (...). Powódka wyjaśniła, że pozwany zobowiązał się do zapłaty składki ubezpieczeniowej w 1 racie płatnej do dnia 27 maja 2013 r. Pozwany składki nie zapłacił. Pomimo wezwania pozwany nie uregulował dochodzonej należności.

W dniu 14 września 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny w trybie elektronicznego postępowania upominawczego wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. akt: VI Nc‑e (...). Postanowieniem z dnia 18 września 2014 roku, nakaz zapłaty został uchylony i utracił moc w całości, w wyniku stwierdzenia przez Sąd prowadzący postępowanie, skutecznego wniesienia sprzeciwu przez pozwanego.

W sprzeciwie od wydanego w sprawie nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozwany podniósł brak stosunku zobowiązaniowego pomiędzy stronami. Zakwestionował fakt zawarcia umowy z powódką. Pozwany ponadto podniósł zarzut przedawnienia dochodzonego przez powódkę roszczenia.

Sąd ustalił, co następuje:

Strony sporu zawarły w dniu 13 maja 2013 roku umowę ubezpieczenia AC o numerze

(...) pojazdu marki M. (...).440 D20 EURO (...) 440 Nr VIN: (...) nr rej. (...) - na okres od dnia 15 maja 2013 roku do dnia 14 maja 2014 roku. Strony umowy przyjęły, że składka ubezpieczeniowa wynosi 2 895,00 zł (AC), a pozwany zobowiązał się do zapłaty składki ubezpieczeniowej w 1 racie płatnej do dnia 27 maja 2013 r. Pozwany składki nie zapłacił.

Dowód: dowód z dokumentów z akt SR Tychy VI GC 884/15/1 (k. 47 - 51), umowa ubezpieczenia (k.68-80), kalkulacja składka (k.71-72), zeznania świadka M. D. (k.82), potwierdzenie pokrycia ubezpieczeniowego (k.28-29verte).

Pismem z dnia 26 lutego 2015 roku, powódka wezwała pozwanego do zapłaty należnej składki ubezpieczeniowej z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia z dnia 13 maja 2013 roku (...).

Dowód: wezwanie do zapłaty (k. 30).

Powyższe ustalenia poczynione zostały w oparciu o powołane dowody z dokumentów, które Sąd uznał za wiarygodne w całości. Należy podkreślić, że powołana dokumentacja pomimo iż pochodziła z różnych źródeł przedstawiała spójny obraz przebiegu wydarzeń, który był prawdopodobny w świetle zasad logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego.

Sąd poczynił również ustalenia faktycznie w oparciu o zeznania świadka M. D. (k.82) uznając je w całości za wiarygodne. W ocenie Sądu zeznaniom ww. świadka oraz powoda należało dać wiarę w całości, jako że generalnie w sposób spójny przedstawiały one okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy, które znalazły swój wyraz w wyżej ustalonym stanie faktycznym.

Z tych względów oceniono wymienione dowody jako w pełni wiarygodną podstawę dla czynienia ustaleń faktycznych.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo wytoczone przez (...) Spółka Akcyjna w W. przeciwko R. T. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą (...).P.H.U. w B., zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z art. 805 §1 K. c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Istotą umowy ubezpieczenia są określone obowiązki stron przedmiotowej umowy, to jest ubezpieczyciela i ubezpieczającego. Elementami przedmiotowo istotnymi umowy ubezpieczenia jest z jednej strony zobowiązanie do spełnienia określonego świadczenia przez ubezpieczyciela w razie zajścia określonego w umowie wypadku, z drugiej zaś strony zobowiązanie do zapłaty składki przez ubezpieczającego.

W przedmiotowej sprawie pozwany zakwestionował istnienie samej umowy ubezpieczenia i polisy ubezpieczeniowej na podstawie której swoje roszczenia oparła powódka. Zdaniem sądu brak podstaw do uwzględnienia stanowiska pozwanego. Powódka przedłożyła oryginał polisy (k. 47 – 51 akt sprawy VI GC 884/15/1), z której wynika, że strony sporu zawarły zw dniu 13 maja 2013 roku umowę ubezpieczenia AC o numerze (...) pojazdu marki M. (...).440 D20 EURO (...) 440 Nr VIN: (...) nr rej. (...) - na okres od dnia 15 maja 2013 roku do dnia 14 maja 2014 roku. Nadto z przedmiotowej polisy wynika, że strony przyjęły, że składka ubezpieczeniowa wynosi 2 895,00 zł (AC), a pozwany zobowiązał się do zapłaty składki ubezpieczeniowej w 1 racie płatnej do dnia 27 maja 2013 r. Co więcej sam fakt zawarcia przedmiotowej umowy potwierdził również świadek M. D..

Należy zauważyć, że zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na stronie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Uwzględniając treść art. 6 k.c. trzeba stwierdzić, że do osoby występującej z pozwem należy udowodnienie faktów pozytywnych, które stanowią podstawę powództwa, gdyż z faktów tych wywodzi ona swoje prawo. Do przeciwnika natomiast należy wykazanie okoliczności niweczących to prawo lub uniemożliwiających jego powstanie (OSNP 1998/18/537). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.)(OSNC 1997/6-7/76 Przegląd Sądowy 2001/4/81). Na powódce spoczywał ciężar udowodnienia faktów na których oparła swoje roszczenie, zdaniem sądu powódka przedstawionymi dowodami w pełni wykazała, iż strony łączyła umowa ubezpieczenia a pozwany zobowiązany był do zapłaty składki ubezpieczenia. Zatem zarzut pozwanego w tym zakresie w żaden sposób nie mógł się ostać.

Pozwany podniósł również zarzut przedawnienia roszczenia wskazując, iż roszczenia z umowy ubezpieczeni przedawniają się z upływem 3 lat.

Zgodnie z art. 120 §1 K. c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie. Zgodnie z art. 118 K. c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Przepisem szczególnym jest w tym zakresie przepis art. 819 §1 K. c. zgodnie, z którym roszczenia z umowy ubezpieczenia przedawniają się z upływem lat trzech.

Zarzut podniesiony przez pozwanego jest zarzutem chybionym. Powód wniósł pozew w przedmiotowej sprawie w trybie elektronicznego postępowania upominawczego w dniu 14 lipca 2015 roku to jest przed upływem terminu przedawnienia się roszczenia objętego pozwem. Należy zauważyć, że dochodzona przez powódkę składka stała się wymagalna w dniu 28 maja 2013 r. Dlatego też podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia nie zasługuje na uwzględnienie.

Biorąc pod uwagę wyżej poczynione rozważania, Sąd uznał dochodzone przez powódkę roszczenie za zasadne i w związku z tym w punkcie 1 wyroku zasądzono od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2 895,00 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 28 maja 2013 r do dnia zapłaty.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 §1 i 2 K. c. Zgodnie z §1 powołanego przepisu jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. W myśl §2 jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Termin płatności należności wynikał z samej umowy, wobec powyższego należało zasądzić od pozwanego na rzecz powódki odsetki ustawowe zgodnie z żądaniem to jest od dnia następującego po terminie płatności składki ubezpieczeniowej.

O kosztach postępowania orzeczono w punkcie 2 wyroku na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

Łączna kwota kosztów postępowania wynosi: 68,76 zł (sześćdziesiąt osiem złotych siedemdziesiąt sześć groszy).

Na łączną kwotę kosztów postępowania złożyły się kwoty: 37,00 zł tytułem opłaty od pozwu, 17,00 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa, 14,76 zł tytułem pobranej przez notariusza opłaty za poświadczenie odpisu pełnomocnictwa.

SSR Jolanta Brzęk