Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Tychach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Jolanta Brzęk

Protokolant: stażysta Monika Kucharczyk

po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2017 r. w Tychach

na rozprawie

sprawy z powództwa:

R. R.

przeciwko:

Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna w W.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz powoda R. R. kwotę 1 834,50 zł (jeden tysiąc osiemset trzydzieści cztery złote pięćdziesiąt groszy) z odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 11 lipca 2015r. do dnia zapłaty;

2)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1742,72 zł (jeden tysiąc siedemset czterdzieści dwa złote siedemdziesiąt dwa grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Jolanta Brzęk

Sygn. akt VI GC 582/16/3

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 7 marca 2016 roku powód R. R. wniósł o zasądzenie od pozwanego Towarzystwa (...) SA w W. kwoty 1834 zł 50 gr z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11 lipca 2015 roku do dnia zapłaty i kosztami postępowania.

W uzasadnieniu pozwu, powód wskazał, że wskutek zdarzenia, za które odpowiedzialność ponosi pozwana uległ uszkodzeniu samochód osobowy marki s. (...) o numerze rejestracyjnym (...) 0 stanowiący własność poszkodowanej D. J.. W dacie wypadku kierowcę pojazdu, którym kierował sprawca szkody, łączyła z pozwaną umowa ubezpieczenia OC. W związku z uszkodzeniem przedmiotowego pojazdu w trakcie zdarzenia z dnia 23 maja 2015 roku, poszkodowana zleciła powodowi holowanie uszkodzonego pojazdu i zabezpieczenie go na parkingu. Na parkingu tym przebywał on od dnia 23 maja 2015 roku do dnia 29 maja 2015 roku, a ponadto w dniu 23 maja 2015 roku poszkodowana wynajęła od powoda samochód zastępczy S. (...) na czas likwidacji szkody w pojeździe. Następnie poszkodowana zleciła M. G. naprawę uszkodzonego pojazdu, w związku z czym powód w dniu 29 maja 2015 roku przetransportował uszkodzony pojazd do (...). Okres naprawy samochodu trwał 24 dni. Po jej zakończeniu powód wystawił fakturę VAT na łączną kwotę 3 310 zł 50 gr brutto, uwzględniając koszt holowania uszkodzonego pojazdu w wysokości 543 zł brutto, koszt zabezpieczenia uszkodzonego pojazdu na parkingu powoda w wysokości 110 zł 70 gr brutto, a także koszty najmu samochodu zastępczego w okresie 24 dni w wysokości 2 653 zł 80 gr brutto obliczony jako iloczyn ilości dni najmu samochodu zastępczego oraz stawki w wysokości 110 zł 70 gr brutto za dzień. Pozwana uznała i wypłaciła powodowi kwotę 369 zł tytułem holowania, nie wypłaciła kosztów zabezpieczenia pojazdu na parkingu oraz wypłaciła kwotę 1 107 zł tytułem kosztów najmu, uznając stawkę najmu, a obniżając ilość zasadnych dni najmu samochodu do 10 dzięki.

Nakazem zapłaty z dnia 5 maja 2016 roku zasądzono całość roszczenia pozwu wraz odsetkami kosztami procesu.

Sprzeciwem wniesionym w ustawowym terminie pozwana ubezpieczalnia wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana wskazała, iż kwestionuje roszczenie powoda zarówno co do zasady jak i co do wysokości. Pozwana przyznała, że tytułem odszkodowania wypłaciła powodowi łącznie kwotę 1476 zł. Pozwana podtrzymała w całości stanowisko wyrażone w toku postępowania likwidacyjnego. Wniosła o oddalenie wniosków o przesłuchanie świadków jako nieprzydatnych dla toczącego się postępowania oraz zgodziła się z wnioskiem powoda, a także sama wniosła o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego na okoliczności; stawek holowania oraz kosztów dziennego parkowania pojazdu na terenie miejsca zamieszkania poszkodowanej.

W toku postępowania sądowego przeprowadzono dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu motoryzacji na okoliczność kosztów holowania i parkowania uszkodzonego samochodu s. (...). W swej pisemnej opinii biegły sądowy stwierdził, że zarówno koszty holowania jak również parkowania uszkodzonego samochodu, jakie wykazano w fakturze nie odbiegają od stosowanych w roku 2015 na lokalnym rynku usług przez podobnego typu firmy. Zastrzeżeń do przedmiotowej opinii nie złożyła żadna ze stron.

Sąd ustalił co następuje:

Bezspornym jest, że w dniu 23 maja 2015 roku samochód osobowy marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) stanowiący własność poszkodowanej D. J. uległ uszkodzeniu w wyniku kolizji drogowej. Ubezpieczycielem OC sprawcy kolizji była pozwana. Poza sporem pozostaje też, że pozwana dokonała wypłaty odszkodowania za uszkodzenie przedmiotowego pojazdu. Tytułem najmu samochodu zastępczego koszty zabezpieczenia kosztów holowania pozwana zapłaciła łącznie 1 476 zł.

Przedmiotem sporu była ilość dni zasadnego okresu najmu, koszty holowania oraz koszty zabezpieczenia pojazdu na parkingu.

W dniu 23 maj 2015 roku wynajęty został samochód zastępczy S. (...) poszkodowanej D. J.. Samochód był potrzebny jej do dojazdów do pracy oraz do lekarza i na szkolenia. Pojazd był wynajmowany przez 24 dni do czasu zakończenia naprawy. W tym samym dniu poszkodowana zawarła też umowę cesji wierzytelności z tytułu przedmiotowych kosztów z powodem.

W dniu 2 czerwca 2015 roku przedstawiciel pozwanego dokonał oględzin uszkodzonego pojazdu kosztorys przekazał następnego dnia. W dniu 4 czerwca 2015 roku przypadał dzień wolny od pracy - Boże Ciało. W dniu 8 czerwca 2015 roku przystąpiono do naprawy uszkodzonego pojazdu. W dniu 10 czerwca zgłoszono konieczność wykonania przez pozwanego dodatkowych oględzin z oględzin z uwagi na ujawnienie dalszych uszkodzeń pojazdu. Kosztorys po drugich oględzinach został doręczony do warsztatu w dniu 12 czerwca. 13 do 14 czerwca 2015 r. były dni wolne - weekend, w dniu 15 czerwca kontynuowano i ostatecznie zakończono naprawę uszkodzonego pojazdu ( trzeci dzień technologicznego czasu naprawy ). W dniu 16 czerwca wydano samochód po naprawie oraz zwrócono samochód zastępczy.

Biegły sądowy w swej pisemnej opinii złożonej w sprawie stwierdził, że z faktury i specyfikacji wynika dwukrotne holowanie pojazdu to znaczy z miejsca zdarzenia kolizyjnego oraz w przedmiotowej firmy do warsztatu naprawczego. Zakres uszkodzeń samochodu uzasadnia holowanie. Odległość z miejsca zdarzenia 18 km do miejsca postoju oraz 9 km z miejsca postoju do ostatecznie wybranego warsztatu, nie jest zawyżona. Biegły stwierdził też, że po analizie faktury ze specyfikacją koszt kilometrów ładownych 6,5 złotego brutto oraz dojazdu 4,5 zł. brutto nie jest zawyżona w porównaniu do innych podmiotów gospodarczych o podobnym profilu usług. Podobnie koszt załadunku i wyładunku, który przyjmuje się w granicach 50 zł netto. W zakresie kosztów parkowania biegły stwierdził, że samochody były parkowane na terenie firmy od 23 maja do 29 maja 2015 roku to oznacza 6 dni. Koszt dobowy wynosił 18 zł 45 gr brutto to jest łącznie 110 zł 70 gr brutto. Biegły stwierdził, że na terenie warsztatów naprawczych koszty parkowania nie są normowane. Z informacji własnych biegłego wynika, iż koszt parkowania zawiera się w granicach od 20 do 25 zł brutto.

Dowód : umowa cesji (karta 11 do 12), decyzja pozwanego (karta 13,14), kalkulacja odszkodowania (karta 15), umowa wypożyczenia (karta 16 do 17), protokół przejęcia (karta 18), faktura (karta 19), specyfikacja usługi do faktury (karta 20), oświadczenie poszkodowanej (karta 21), mail z przebiegiem naprawy (karta 22 do 23), zeznania świadka D. J. (karta 57), zeznania powoda R. R. (karta 58) , pisemna opinia biegłego sądowego (karta 69 do 71), akta szkodowe (karta 41).

Oceniając materiał dowodowy podkreślić należy wagę dowodu z opinii biegłego M. D., która jest pełna rzetelna i poparta wysokimi kwalifikacjami oraz doświadczeniem biegłego. Sąd uznał również za w całości wiarygodne zeznania świadka D. J. oraz powoda R. R., ponieważ są logiczne konsekwentne i zgodne z pozostałym materiałem dowodowym.

Sąd oparł się w swych ustaleniach faktycznych również na dowodach z dokumentów, których treści i autentyczności nie zakwestionowała żadna ze stron.

Sąd oddalił wniosek o dowód z przesłuchania pozostałych osób, a to M. G. i W. R., ponieważ ich zeznania nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo wytoczone w niniejszej sprawie przy powoda R. R. przeciwko Towarzystwu (...) SA w W. zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W myśl art. 361 § 1 i 2 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła w powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Przesłankami odpowiedzialności jest łączne wykazanie 3 przesłanek w oko zachowanie sprawcy szkody, powstanie szkody w majątku poszkodowanego oraz adekwatny związek przyczynowy pomiędzy zachowaniem szkodą.

Zgodnie z art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem, których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz, której została zawarta umowa ubezpieczenia. Przy tym § 4 cytowanego przepisu przewiduje, że uprawniony do odszkodowania może dochodzić roszczenia bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń.

Powód domagał się zasądzenia kwoty 1 834 zł 50 gr z odsetkami ustawowymi wskazując, iż w drodze cesji nabył wierzytelność wynikającą z niej pac niezapłaconej faktury, przypadającej na rzecz cedenta od pozwanej spółki.

Podnieść należy, że w myśl obowiązujących przepisów kodeksu cywilnego wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania art. 509 § 1 k.c.. Wraz z wierzytelnością, przechodząc na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki art. 509 § 2 k.c.. Celem jest skutkiem przelewu wierzytelności jest przejście na nabywcę ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jakiego wiązał z dłużnikiem. W takim wypadku stosunek zobowiązaniowy nie ulega zmianie, a zmienia się osoba uczestnicząca w nim po stronie wierzyciela. W razie podjęcia kroków celem wyegzekwowania należności, warunkiem otrzymania należności przez nabywcę wierzytelności jest udowodnienie, że takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi.

W ocenie sądu powód w należyty sposób wykazał, iż skutecznie nabył przedmiotową wierzytelność od poszkodowanej. Wierzytelność w umowie cesji została odpowiednio skonkretyzowana.

Sąd po wnikliwej analizie całego materiału dowodowego doszedł do przekonania, że żądanie pozwu w całości zasługuje na uwzględnienie. Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości, podnosząc, zarzut nieudowodnienia poniesienia przez poszkodowaną szkody w majątku, wysokości dochodzonej pozwem, co oznacza, że nie mogła być ona przedmiotem cesji.

W ocenie sądu nie ulega wątpliwości, że poszkodowana niewątpliwie poniosła szkodę w majątku, gdyby musiała zapłacić najem pojazdu zastępczego koszty holowania i zabezpieczenia pojazdu na parkingu. Poszkodowana poprzez wynajęcie samochodu zastępczego nie zwiększyła zaistniałej szkody lecz podjęła niezbędne i uzasadnione wydatki w celu pokrycia uszczerbku we własnym majątku.

W dalszej części sąd nie mógł zgodzić się z twierdzeniem pozwanej odnośnie zawyżonego okresu najmu samochodu zastępczego. Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego w sprawie, a w szczególności z maila oraz przebiegu postępowania likwidacyjnego, powód wykazał, iż poszkodowana w żaden sposób nie zwiększyła powstałej szkody zdając samochód zastępczy w dniu odbioru własnego samochodu. Warto nadmienić, iż w przypadku definitywnej utraty rzeczy odszkodowanie przysługuje za okres od jej utraty do uzyskania odszkodowania lub zwrotu innego przedmiotu, a w przypadku utraty czasowej do czasu odzyskania rzeczywistej możliwości korzystania z niej. Uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2011 roku III CZP 5/11.

Poszkodowana otrzymała samochód w dniu 18 czerwca 2015 roku i w tym samym dniu zdała najmowany samochód zastępczy. W ocenie sądu przebieg postępowania likwidacyjnego nie był nadmiernie długim, a zatem nie przedłużał bez uzasadnienia okresu najmu samochodu zastępczego.

W niniejszej sprawie stawka najmu samochodu zastępczego nie była sporna. Sąd uznał, że z dawka za holowanie oraz za parkowanie na terenie firmy nie jest wygórowana, opierając się na w pisemnej opinii biegłego sądowego.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż powód wykazał koszty najmu samochodu zastępczego koszty holowania oraz koszty zabezpieczenia na parkingu jako uzasadnione i konieczne oraz pozostające w związku z zaistniałym zdarzeniem drogowym.

Reasumując, Sąd uznał dochodzone przez powoda roszczenie za zasadne i w związku z tym w pkt 1 wyroku zasądzono na podstawie artykuł 415 k.c. w związku z art. 822 § 1 k.c. od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1 834 zł 50 gr .

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c. w związku z art. 817 k.c.. Zgodnie z art. 817 § 1 k.c. ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie 30 dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Jak wynika z § 2, gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Jednakże bezsporną część świadczenia ubezpieczyciel powinien spełnić w terminie przewidzianym w § 1 powód domagał się odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 11 lipca 2015 roku do dnia zapłaty, a w ocenie sądu żądanie to pozostawało uzasadnione w świetle powołanych przepisów.

O kosztach postępowania orzeczono w pkt 2 wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie, z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego rzecz koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na łączną kwotę kosztów postępowania złożyła się kwota opłaty od pozwu 92 zł, opłaty od pełnomocnictwa 17 zł, kosztów zaliczki uiszczonej na poczet wynagrodzenia biegłego w kwocie 300 zł, kosztów wynagrodzenia pełnomocnika profesjonalnego wg stawki na dzień wniesienia pozwu w wysokości 1200 zł oraz kosztów dojazdów pełnomocnika na 2 rozprawy w łącznej kwocie 133 zł 72 gr wg spisu kosztów złożonego przez pełnomocnika powoda.

SSR Jolanta Brzęk