Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Tychach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 września 2016 r.

Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Jolanta Brzęk

Protokolant: st. sekr. sądowy Aleksandra Nyga

po rozpoznaniu w dniu 15 września 2016 r. w Tychach

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) S.A. w W.

przeciwko: Towarzystwu (...) S.A. w W.

o zapłatę

1)  oddala powództwo w całości;

2)  zasądza od powoda (...) S.A. w W. na rzecz pozwanego Towarzystwa (...) S.A. w W. kwotę 197 zł (sto dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Jolanta Brzęk

Sygn. akt VI GC 259/16/3

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 16 grudnia 2015 roku powódka (...) Spółka Akcyjna w W. wniosła o zasądzenie od pozwanej Towarzystwo (...) S.A. w W., kwoty 861,00 zł wraz ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 28 listopada 2013 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje żądanie powódka wskazała, że niniejszym pozwem dochodzi roszczeń regresowych przysługujących jej z tyt. wypłaconego odszkodowania z ubezpieczenia AC od ubezpieczyciela sprawcy szkody za usługę assistance. Powódka wyjaśniła, że w dniu 1 lutego 2012 r. w K. miało miejsce zdarzenie komunikacyjne, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód marki O. (...) ubezpieczony w (...) S.A. Sprawcą kolizji był W. J. kierujący pojazdem marki S., ubezpieczonym z tyt. ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej u pozwanej. W następstwie szkody zgłoszonej przez poszkodowanych w ramach ubezpieczenia AC, powód przeprowadził postępowanie likwidacyjne, w którym ustalił i przyznał odszkodowanie w kwocie 2 686,94 zł. Powódka ponadto wskazała, że poniosła koszty wynajmu samochodu zastępczego w wysokości 861,00 zł. Powódka dodała, że pozwana uznała winę sprawcy szkody i zrefundowało wypłacone odszkodowanie w wysokości 2 686,94 zł. Wyjaśniła, że w związku z poniesieniem przez nią dodatkowych kosztów z tyt. usługi assistance, wobec tego, iż sprawcę szkody łączyła z pozwaną umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, powódka wezwała pozwanego do refundacji kosztów z tyt. assistance. Pozwana odmówiła zapłaty.

W dniu 25 stycznia 2016 roku Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy wydał w sprawie VI GNc 3328/15/3 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym zasądził zgodnie z żądaniem pozwu.

W przepisanym terminie pozwana Towarzystwo (...) S.A. w W. wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana przyznała, że w toku postępowania likwidacyjnego przyznała i wypłaciła na rzecz powoda odszkodowanie za uszkodzenie pojazdu marki O. (...) o nr rej. (...) zgodnie z roszczeniem powódki w oparciu o przedłożoną przez nią fakturą VAT. Pozwana wskazała, że decyzję w tym zakresie wydała w dniu 9 maja 2012 r. Pozwana w związku z powyższym w pierwszej kolejności podniosła zarzut przedawnienia roszczenia dochodzonego przez powódkę. Pozwana wyjaśniła, ze trzyletni termin przedawnienia biegnie od dnia 9 maja 2012 r., tj. wydania przez pozwaną ostatniej decyzji w sprawie. Zatem roszczenie powódki przedawniło się w dniu 9 maja 2015 r. Pozwana z ostrożności procesowej podniosła, że powódka nie wykazała zasadności najmu samochodu zastępczego przez poszkodowanych. Pozwana zakwestionowała także okres jak stawkę za dobę najmu pojazdu zastępczego.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 1 lutego 2012 r. w K. na ul. (...) miało miejsce zdarzenie komunikacyjne, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód marki O. (...) o nr rej. (...), ubezpieczony w (...) S.A, należący do Z. i A. C.. Sprawcą kolizji był W. J. kierujący pojazdem marki S. o nr rej. (...), ubezpieczonym z tyt. ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej u pozwanej, który zmieniając pas ruchu nie zachował należytej ostrożności i uderzył w jadący prawidłowo samochód marki O. (...) o nr rej. (...), powodując jego uszkodzenie. W następstwie szkody zgłoszonej przez poszkodowanych Z. i A. C. w ramach ubezpieczenia AC, powód przeprowadził postępowanie likwidacyjne, w którym ustalił i przyznał odszkodowanie w kwocie 2 686,94 zł na podstawie kalkulacji naprawy nr (...) z dnia 17 lutego 2012 r. i faktury VAT nr (...) z dnia 17 lutego 2012 r. Powódka poniosła również koszty wynajmu samochodu zastępczego w wysokości 861,00 zł. Powyższa kwota została zapłacona na rzecz M. Sp. J z M. w dniu 21 lutego 2012 r. Koszty usługi assistance ustalone zostały w oparciu o fakturę VAT nr (...) z dnia 9 lutego 2012 r. wystawioną przez M. Sp. J z M..

Dowód: dokumenty na nośniku danych CD (k.20), dokumenty na nośniku danych CD (k.48).

Na skutek pisemnego zgłoszenia szkody, pozwana wszczęła i przeprowadziła postępowanie likwidacyjne w związku ze szkodą z dnia 1 lutego 2012 r., w wyniku której uszkodzony został pojazd marki O. (...) o nr rej. (...). Pozwana w toku postępowania likwidacyjnego przyznała i wypłaciła na rzecz powódki odszkodowanie za uszkodzenie w/w pojazdu zgodnie z roszczeniem powódki w oparciu o przedłożoną przez powódkę fakturę VAT. Pozwana decyzję w tym zakresie wydała w dniu 9 maja 2012 r. Pozwana nie zapłaciła powódce roszczenia z tyt. najmu pojazdu zastępczego/

Dowód: dokumenty na nośniku danych CD (k.20), dokumenty na nośniku danych CD (k.48).

Powyższe ustalenia poczynione zostały w oparciu o powołane dowody z dokumentów, które Sąd uznał za wiarygodne w całości. Należy podkreślić, że powołana dokumentacja pomimo iż pochodziła z różnych źródeł przedstawiała spójny obraz przebiegu wydarzeń, który był prawdopodobny w świetle zasad logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego. Oddalono wniosek o przesłuchanie świadka Z. C. albowiem zeznania tego świadka nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie pozwu w ocenie Sądu okazało się bezzasadne w całości.

Powód zażądał w drodze regresu od ubezpieczyciela sprawcy szkody wypłaty kwoty 861 zł.

Pozwana w sprzeciwie wniosła o oddalenie pozwu i podniosła zarzut przedawnienia roszczenia.

W myśl art. 361 § 1 i 2 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Przesłankami odpowiedzialności jest łączne wykazanie trzech przesłanek: zachowanie sprawcy szkody, powstanie szkody w majątku poszkodowanego oraz adekwatny związek przyczynowy pomiędzy zachowaniem a szkodą. Bezspornym było, że doszło do wypadku objętego umową ubezpieczenia w okresie ochrony ubezpieczeniowej oraz że pomiędzy tym zdarzeniem, a zaistniałą szkodą istnieje związek przyczynowo-skutkowy. Powstanie szkody w majątku powoda również nie podlegało zakwestionowaniu, gdyż pozwana wypłaciła częściowo kwotę za naprawę uszkodzonego pojazdu. Nie zgodziła się jednak z żądaniem wypłaty za usługę assistance.

Zgodnie z art. 822 §1 k.c., przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem, których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia. Przy tym § 4 cytowanego przepisu przewiduje, że uprawniony do odszkodowania może dochodzić roszczenia bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń. W przedmiotowej sprawie nie było przedmiotem sporu, że doszło do zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową, skutkującego obowiązkiem wypłaty przez pozwaną odszkodowania. Odszkodowanie w kwocie 2 686,94 złotych tytułem kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu zostało wypłacone przez pozwaną. Spornym pomiędzy stronami natomiast okazała wysokość całkowitego odszkodowania. Pozwana podniosła zarzut przedawnienia.

Zgodnie z art. 828 par. 1 k.c., jeżeli nie umówiono się inaczej, z dniem zapłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę przechodzi z mocy prawa na ubezpieczyciela do wysokości zapłaconego odszkodowania. Pozwany jako ubezpieczający sprawcę szkody odpowiada do wysokości wypłaconego odszkodowania przez powoda. Z tej przyczyny brak podstaw do kwestionowania wysokości przyznanego i wypłaconego odszkodowania. Zwłaszcza, że powód jest wykwalifikowanym profesjonalistą w tej dziedzinie.

Z akt szkodowych dołączonych na nośniku CD, wynika, że podjęto decyzję o wypłacie kwoty – roszczenia pozwu oraz dokonano przelewu w dniu 9 maja 2012 roku.

Zgodnie z art. 819 par. 1 k.c. roszczenia z umowy ubezpieczenia przedawniają się z upływem trzech lat. Termin ten należy liczyć od dnia wypłaty kwoty będącej przedmiotem roszczenia. Wówczas bowiem roszczenie regresowe w stosunku do pozwanej ubezpieczalni powstało. Ponieważ wypłata miała miejsce w dniu 9 maja 2012 r. Przedawnienie roszczenia nastąpiło zatem z dniem 10 maja 2015 r. Pozew został wniesiony w dniu 16 grudnia 2015 r.

Mając powyższe rozważania na względzie należało oddalić roszczenie powoda w całości na podstawie art. 819 k.c.

W niniejszej sprawie pozwanego należy uznać za stronę wygrywającą sprawę wobec czego, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu - wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c., pozwana jest zobowiązana zwrócić powodowi koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw. Pozwana poniosła koszty w wysokości 197,00 zł. Na powyższą kwotę składają się koszty wynagrodzenia pełnomocnika będącego adwokatem w wysokości 180,00 zł ( stawka minimalna) oraz koszty opłaty skarbowej z tytułu udzielonego pełnomocnictwa w wysokości 17 zł, zasądzone na podstawie art. 99 k.p.c. w zw. z art. 98 § 3 k.p.c. w zw. z § 6 pkt. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu (Dz. U. z dnia 3 października 2002 r. ze zm.).

SSR Jolanta Brzęk