Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Tychach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Jolanta Brzęk

Protokolant: st. sekr. sądowy Aleksandra Nyga

po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2015 r. w Tychach

na rozprawie

sprawy z powództwa: W. S.

przeciwko: Przedsiębiorstwo (...)-1" Sp. z o.o. w S.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego Przedsiębiorstwo (...)-1" Sp. z o.o. w S. na rzecz powoda W. S. kwotę 11 685 zł (jedenaście tysięcy sześćset osiemdziesiąt pięć złotych) z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 14 stycznia 2015 r. do dnia zapłaty;

2)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3 002 zł (trzy tysiące dwa złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Jolanta Brzęk

Sygn. akt: VI GC 726/15/3

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 9 marca 2015 roku, powód W. S. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Firma Usługowo – (...) z siedzibą w T. wniósł o zasadzenie od pozwanego Przedsiębiorstwa (...) – 1 spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. kwoty 11.685,00 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 14 stycznia 2015 r. roku do dnia zapłaty i kosztami postępowania.

W uzasadnieniu powód wskazał, że na podstawie zamówienia z dnia 23 grudnia 2014 r. wykonał na rzecz pozwanej spółki usługę żurawiem i z tego tytułu wystawił fakturę VAT nr (...) z dnia 30 grudnia 2014 r. Pozwana pomimo wezwania do zapłaty z dnia 9 lutego 2015 r. do dnia wniesienia pozwu nie zapłaciła należności.

W dniu 14 kwietnia 2015 roku Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy wydał w sprawie VI GNc 674/15/5 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

W przepisanym terminie pozwany Przedsiębiorstwo (...) – 1 spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwany podniósł, iż powód nie wykazał, aby kiedykolwiek doręczył pozwanemu fakturę VAT nr (...). Powód nie przedłożył żadnego potwierdzenia doręczenia pozwanemu wspomnianej faktury VAT, a zatem pozwany nie miał możliwości stwierdzenia faktycznej kwoty za usługi oraz ewentualnego terminu zapłaty, dlatego też nie sposób uregulować należność w razie braku doręczenia przez drugą stronę stosownej dokumentacji potwierdzającej fakt istnienia, wysokość roszczenia oraz termin zapłaty. Pozwany podniósł, że powód nie wykazał istnienia dochodzonego roszczenia, nie przedłożył żadnych dokumentów na poparcie swojego żądania.

W dalszym piśmie procesowym powód podtrzymał żądanie pozwu w całości, wskazał, że wezwał pozwanego do zapłaty listem poleconym z dnia 9 lutego 2015 r., które pozostało bez odpowiedzi. Nadto powód zauważył, że pozwany w odpowiedzi na pozew nie kwestionował faktu zawarcia umowy, dokonania zamówienia i wykonania usługi, a także otrzymania wezwania do zapłaty.

Sąd ustalił, co następuje:

Bezspornym było, że pozwany wynajął od powoda dźwig (...) 1250 – udźwig 250 ton, wraz z obsługą, do przeniesienia elementów wytwórni mas bitumicznych w obrębie placu magazynowego, około 10 sztuk. Usługa miała być zrealizowana w dniach od 29 do 30 grudnia 2014 r. w K. ul. (...). Strony uzgodniły cenę w wysokości 550 zł netto za godzinę pracy oraz kwotę 4000 zł netto za transport. Płatność miała nastąpić przelewem bankowym w terminie 14 dni od dnia dostarczenia prawidłowo wystawionej faktury VAT do siedziby (...) 1 sp. z o.o. (...) miało nastąpić na podstawie faktury VAT sporządzonej w oparciu o karty pracy sprzętu lub dokumenty WZ, zatwierdzone i podpisane przez kierownictwo budowy lub osoby upoważnione.

Dowód: zamówienie (k. 13).

Powód wykonał na rzecz pozwanego umówioną usługę, wskazanym w zamówieniu sprzętem w dniu 29 grudnia 2014 r. w godzinach od 6 ⁰⁰ do 16 ⁰⁰, przejazd oznaczono jako 30 km + 30 km.

Dowód: poświadczenie wykonania usługi (k. 14).

W dniu 30 grudnia 2014 r. powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) na łączna kwotę 11.685,00 zł brutto tj. 9.500,00 zł netto za wykonana usługę żurawiem i przejazd. Termin płatności określono na dzień 13 stycznia 2015 r.

Dowód: faktura (k. 15).

Powód pismem z dnia 9 lutego 2015 r. wezwał pozwanego do zapłaty należności w wysokości 11.685,00 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) z dnia 30 grudnia 2014 r. wraz z odsetkami ustawowymi w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania.

Dowód: wezwanie (k. 16-17) z dowodem nadania w urzędzie pocztowym (k. 18-19).

Powyższe ustalenia poczynione zostały w oparciu o powołane dowody z dokumentów, które Sąd uznał za wiarygodne w całości. Sąd nie przeprowadzał dowodu z zeznań świadków A. L. i A. S. oraz nie przeprowadzał dowodu z przesłuchania stron oraz informacji Urzędu Skarbowego albowiem pełnomocnik powoda cofnął wnioski w tym zakresie.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo wytoczone w niniejszej sprawie przez W. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Firma Usługowo – (...) z siedzibą w T. przeciwko pozwanemu Przedsiębiorstwu (...) – 1 spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Strona powodowa niniejszym pozwem dochodziła od pozwanego zapłaty należności wynikającej z niezapłaconej przez pozwanego faktury VAT nr (...) z dnia 30 grudnia 2014 r. w łącznej kwocie 11.685,00 zł, którą powód wystawił za wykonaną usługę żurawiem.

Pozwany podniósł, iż powód nie wykazał, aby kiedykolwiek doręczył pozwanemu fakturę VAT nr (...).

Na wstępie wskazać należy, iż zgodnie z art. 750 k.c. do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. W myśl art. 734 § 1 k.c. przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie, a zgodnie z art. 735 § 1 k.c. jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie.

Sąd dokonując analizy zgromadzonego materiału dowodowego miał na uwadze, iż zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na stronie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Uwzględniając treść art. 6 k.c. trzeba stwierdzić, że do osoby występującej z pozwem należy udowodnienie faktów pozytywnych, które stanowią podstawę powództwa, gdyż z faktów tych wywodzi ona swoje prawo. Do przeciwnika natomiast należy wykazanie okoliczności niweczących to prawo lub uniemożliwiających jego powstanie (OSNP 1998/18/537). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.)(OSNC 1997/6-7/76 Przegląd Sądowy 2001/4/81).

W niniejszej sprawie bezspornym pomiędzy stronami była okoliczność, iż pozwany zamówił u strony powodowej usługę żurawiem. Pozwany wynajął od powoda dźwig (...) 1250 wraz z obsługą do przeniesienia elementów wytwórni mas bitumicznych w obrębie placu magazynowego.

Strony uzgodniły cenę w wysokości 550 zł netto za godzinę pracy oraz kwotę 4000 zł netto za transport. Płatność miała nastąpić przelewem bankowym w terminie 14 dni od dnia dostarczenia prawidłowo wystawionej faktury VAT do siedziby (...) 1 sp. z o.o. (...) miało nastąpić na podstawie faktury VAT sporządzonej w oparciu o karty pracy sprzętu lub dokumenty WZ, zatwierdzone i podpisane przez kierownictwo budowy lub osoby upoważnione.

Sąd uznał, że z dołączonych do pozwu dokumentów potwierdzonych przez pozwanego wynika ponad wszelką wątpliwość, że powód przedmiotową usługę wykonał zgodnie ze złożonym przez pozwanego zamówieniem. Z cennika ustalonego przez strony wynika, że faktura została wystawiona zgodnie z ustalonym cennikiem oraz potwierdzeniem wykonania 10 godzin pracy żurawia.

Sąd miał na uwadze, że powód co prawda nie dołączył do akt sprawy potwierdzenia doręczenia spornej faktury, niemniej jednak Sąd miał również w polu widzenia, iż pozwany pismem z dnia 9 lutego 2015 r. został wezwany przez stronę powodową do uregulowania należności w łącznej kwocie 11.685,00 zł, a wynikającej z faktury nr (...) z dnia 30 grudnia 2014 r., jednakże pomimo powyższego wezwania pozwany należności nie uregulował.

W ocenie Sądu powód sprostał dyspozycji art. 6 k.c. i wykazał w należyty sposób fakty, stanowiące podstawę jego roszczenia, natomiast pozwany, nie wykazał żadnych okoliczności niweczących, a jednocześnie nie kwestionował prawidłowego wykonania przez powoda zamówionej usługi. Skoro więc powód wykonał usługę żurawiem, a pozwany nie miał żadnych zastrzeżeń i potwierdził wykonanie usług przez powoda, to pozwany powinien był liczyć się z koniecznością uregulowania umówionej należności zwłaszcza, że został wezwany pismem z dnia 9 lutego 2015 r. do zapłaty spornej kwoty w wysokości 11.685,00 zł.

Biorąc pod uwagę wyżej poczynione rozważania, Sąd uznał, że dochodzone przez powoda roszczenie jest w pełni uzasadnione i w związku z tym w punkcie 1 wyroku zasądzono na rzecz powoda od pozwanego kwotę 11.685,00 zł.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c. Powód domagał się odsetek od dnia 14 stycznia 2015 r. do dnia zapłaty, a w świetle dokumentów roszczenie to było uzasadnione.

O kosztach postępowania orzeczono w punkcie 2 wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie, z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Na łączną kwotę kosztów postępowania złożyły się kwoty: 17,00 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa, 585,00 zł tytułem opłaty od pozwu, 2 400,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego ustalona zgodnie z §6 pkt. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z dnia 3 października 2002 r. ze zm.), co daje łączną kwotę 3 002,00 zł.

SSR Jolanta Brzęk